استاد خسرو شريفي،مدرس انجمن خوشنويسان ایران در شهرستان محمودآباد

استادشریفی گفت:تدريس خوشنويسي در مراکزي چون کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان شهرستان نور،پژوهشسراي آموزش و پرورش شهرستان نور،انجمن خوشنويسان شهرستان محمودآباد،چندين دوره بازرس انجمن خوشنويسان محمودآباد و برپايي نمايشگاه هاي متعدد خوشنويسي گروهي و انفراي از جمله کارهايي است که در اين چندسال انجام دادم.
مدرس انجمن خوشنويسان ایران گفت:در تمامي رشته هاي هنري از ديد هنرمند هر هنري نسبت به هنر ديگر مزيت هايي دارد ولي در کل همه هنرمندان به هنر و آثارشان عشق مي ورزند و با آن زندگي مي کنند .خوشنويسي هم جزء هنرهاي تجسمي است که نسبت به ساير هنرها،آموزش طولاني مدت و عشق بيشتري را مي طلبد.من در هنر خوشنويسي با خط ثلث ، معلي،شکسته نستعليق و نستعليق آشنايي دارم و مي نويسم و در اين بين خط نستعليق را به عنوان خط تخصصي انتخاب کرده و مشغول ترويج اين هنر در کلاسهاي انجمن خوشنويسان محمودآباد هستم.چرا که ادبيات ،زبان فارسي و خط نمادهايي از فرهنگ ما ايرانيان است و در اين ميان خوشنويسي به عنوان نجيب ترين و اصيل ترين هنر سرزمين ما،پيوند عميقي با گوهر وجودي ملت با استعداد ايران عزيزمان دارد و در مقايسه با ساير هنرهای ،خاموش و مودب اما درخشان که متاسفانه در گوشه اي از غرفه هاي شاهانه ي جهان نشسته است نیازمند توجه و ترويج ميباشد.
استادشريفي بیان داشت: تذهيب هم مجموعه اي از نقشهاي بديع و زيباست که نقاشان ومينياتورها براي هرچه زيباتر کردن کتابهاي مذهبي، علمي،فرهنگي،تاريخي، ديوان اشعارو قطعه هاي زيباي خط به کار مي برند و به نوعي اين هنر در کنار و خدمت هنر خوشنويسي قرار مي گيرد.
وي با ابراز گله مندي از کم توجهي مسئولان به اين هنر گفت: با وجود کم لطفي و بي توجهي مسئولان به اين هنر اصيل ايراني خوشبختانه استقبال زيادي از اين هنر از جانب علاقه مندان ميشود چرا که اين هنر با خون اين ملت عجين شده است.
استادشريفي در پايان گفت:بايد به هنر توجه بيشتري بشود تا باعث جلوگيري از نفوذ فرهنگ غربي و در پس آن انحرافات جوانان بشود ولي متاسفانه حمايت مسئولين کم رنگ و گاهي بي رنگ و صرفا براي پرکردن کارنامه است .و به پيشنهادها و برنامه هاي ما به چشم يک کارنامه نگاه ميشود براي همين است که فرهنگ و هنر اصيل ايراني ،اسلامي رشد ندارد و جوانان اين مرز و بوم به دنبال فرهنگي جايگزين مي گردند. و اين امر تحقق نمی یابد مگر با نگاه ويژه مسئولين از جمله،فرماندار،شهردار،اعضاي شوراي شهر ،اداره فرهنگ و ارشاد وآموزش و پرورش که ميتوانند حمايت خوبي از اين هنر اصيل ايراني داشته باشند.بيشترين درگيري ذهني من ارزش نهادن به درس فراموش شده هنر در مدارس و اعتلاي رشد هنري دانش آموزان در سن پايين است و وقتي دانش آموزان از اول با هنر آشنا شوند قطعا تاثير بسياري در آينده آنها خواهد داشت